Bir insanı hayatında mutlu eden nedir... Aşk...Sevdiğin adam... Ne güzel bir duygudur sevdiğin bir adam ile bir ömür geçirmek... Peki bir can taşımak... Sevdiğin adamdan bir parça... İnsanı mutlu eden içinde seninle birlikte büyüyen bir can...
Anne olmak...
Öğrendiğinde tarifi olmayan anlatılmayan bir duyguymus... Hem bağıra bağıra konuşmak, herkesi teker teker aramak ve seni mutlu ediyorsa herkesi mutluluğuna ortak etmek... Hem de kimseye söylemeyip eşine sarılıp saatlerce ağlamak, mutlu olmak...
Bu yazım sana miniğim...
Sevinçten ağlamak böyle bir şeymiş... Hem bekleyip hem beklemediğimiz bir anda bizimle olman bizi nasıl mutlu etti...
22 ocak vücudumun tepki vermesinin 4. Günü yapmış olduğum bir testle hayatımıza girdin... Değer numaran 1160. Bu değer karşılığında 4 hafta dır bizimleymişsin aslında...
Kendine küçücük bir yer edinmişsin...
Aslında yerin o kadar büyük ki... Heyecandan ağlamakla gülmek arasında nasıl bir çizgi olduğunu bir babanla evlendiğimizde bir de şimdi hissettim seninle ...
Baba mı?
Baba şaşkın durumun farkında değil... Görmeden inanmayacakmıs o yüzden 23 ocak randevumuza gittik 11:45 de. Senin ilk fotoğrafını verdi elimize doktor.
Gördük ilk kez...
Bir nohut daha büyüktü senden...
Ama candın bedenimde...
Ağladık...
Mutluyduk...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder